Kanıt Kanunu’nun yazarları genellikle tanığın tam olarak doğruyu konuşma yeteneğinin iki özelliğe dayandığı konusunda hemfikirler: Açıkça algılamasını sağlayan doğal gözlemleme gücü ve ifadesinin bağlantılı olduğu gerçeklerin ayrıntılarını tamamen aklında tutmasını sağlayan hafıza gücü; Tanıklığında bulunduğu şeyleri gözlemleme fırsatları.